Het leven in Spanje
Blijf op de hoogte en volg Martje
26 Oktober 2014 | Spanje, El Puerto de Santa María
Hallo allemaal,
Het was al weer even geleden dat ik een verslagje heb getypt dus dat werd weer tijd. Het gaat hier nog altijd prima, we leven ons leventje hier en de tijd vliegt voorbij.
We zijn te winkelen geweest in Jerez de la Frontera een paar weken geleden. Dat was erg leuk (niet dus). In Jerez kwamen we makkelijk, maar dan de primark nog eens vinden. In de trein namen we afscheid van Anne en Wolter, tot over 2 maanden! We hebben eerst heel lang rond gelopen op zoek naar een bus die ons naar de juiste locatie bracht. Nergens te vinden natuurlijk. Van Geldou en Afrida hadden we gehoord dat we in bus 9 moesten stappen, maar toen we daar in stapten zei de buschauffeur dat dit niet de juiste bus was en hij bracht ons naar een andere bushalte. Na 3 kwartier wachten op de juiste bus gaven we het op. Dwars dat we waren zijn we gewoon in bus 9 gestapt. Na een uur in die bus zagen we nog steeds geen primark. We begonnen de moed op te geven, waar komen we in godsnaam uit? Maar gelukkig kwamen we op een gegeven moment een enorm terrein tegemoet met allemaal winkels en jawel ook de primark! De Primark viel mij ontzettend en ik heb niks gekocht, verder vond ik de winkels maar wat matig. Zeer jammer dus.
Ook gaan we hier nu naar school! Ik weet niet zo goed wat ik er van vind eigenlijk. We beleven wel wat, dat is zo, maar alle lessen zijn in het Spaans dus veel krijgen we niet mee. Iedereen op school vindt ons ontzettend bijzonder, we worden van top tot teen bekeken en de gekste vragen worden ons gesteld. Ze kunnen amper engels allemaal, sommigen kunnen hunzelf niet eens voorstellen. We zijn nu 3 keer naar school geweest en al in een aantal klassen geweest. Elke keer weer voorstellen en vertellen wat we hier komen doen. We leren wel mensen kennen en wellicht een beetje Spaans. De school is in Cadiz en we gaan naar school met de boot.
Op stage zijn de dingen eigenlijk vrijwel stabiel. Alles begint te wennen en wordt normaal. Er is een moment geweest op stage dat alles dikke chaos was. Er waren een aantal collega's steeds niet aanwezig dus er kwamen allemaal random mensen op de groepen te staan samen met ons. Dat zorgde voor ontzettende onduidelijkheid en chaos. Gelukkig is dit nu weer over en kunnen we gewoon weer aan het werk.
De 13e zijn we met de trein naar Puerto Real gegaan. We zouden eerste met de bus, maar geloof me het busvervoer is hier waardeloos. Daar hebben we Afrida en Geldou even bezocht. Eens kijken hoe hun daar zitten! Echt heel anders als ons, zij delen alles met anderen en wij hebben echt iets voor onszelf. Puerto Real is een rustig stadje, ook dat is anders. Maar wel een mooi stadje en je hebt er in ieder geval terrasjes! Daar hebben we natuurlijk ook even gebruik van gemaakt.
De 14e kwamen Sytske haar ouders hier!! We hebben gezellige dagen gehad met ze. Ze sliepen hier in ons complex in een hotelkamer, mooi dichtbij. We zijn met ze naar Cadiz geweest, daar hebben we een trip gemaakt in een bus. We zaten bovenop het dak en konden op deze manier heel Cadiz bekijken. Heel erg leuk! De 17e gingen ze weer terug en gingen we 6 uur ons bedje uit om ze naar het treinstation te brengen! Tot over 8 weken!
Het weer is hier nog abnormaal goed voor deze tijd van het jaar. We treffen het dus heel erg met het weer. Afgelopen week was het dan ook 30 graden of meer. Deze week wordt het iets koeler, maar dan heb ik het over 26 graden. Je zal nu toch maar in het koude stormachtige Nederland zitten..
De stapavondjes ontbreken hier natuurlijk ook niet. We gaan stappen met onze Amerikaanse vrienden, Marta (een meid van stage) of de Spaanse vrienden die we via onze huisbaas Patrick kennen. Op stap leren we ook ontzettend veel mensen kennen want er zijn veel mensen die naar ons toe komen. Zo verbreden we ons wereldje hier in Santa Maria. Afgelopen zaterdag hadden we hier in ons huis een feest van Patrick. Het was om zijn verjaardag te vieren en om afscheid te nemen. Afgelopen vrijdag is hij vertrokken naar Marokko, dit vinden wij echt ontzettend jammer. Iedereen was aanwezig op het feest en we aten Paella. Daarna zijn we nog met zijn allen gaan stappen en het was een gezellige avond. Maandag voelde ik me opeens helemaal niet lekker en Sytske was ook niet fit. Ik werd echt ziek. Echt verschrikkelijk, niet alweer (is al de tweede keer hier in Spanje). Eigenlijk wilde ik gewoon doorgaan, gewoon naar stage en me er niks van aantrekken maar dat was helaas niet mogelijk. Ik werd goed ziek en kon niks. Later hoorden we van Patrick dat iedereen die zaterdag aanwezig was nu ziek is. Waarschijnlijk iets mis met de Paella. Ik ben drie dagen thuis gebleven en vrijdag was ik weer klaar om te gaan.
Zaterdag hebben we een fiets gehuurd. We wilden dit weekend rond gaan toeren en nog meer van de omgeving zien. Zaterdag zijn we langs de kust gaan fietsen richting Rota. Een mooi fietspad leidde ons langs de kust. We kwamen langs de haven, een aantal stranden en het rijkeluisbuurtje hier. We hebben aan het strand iets gegeten en waren ontzettend moe van het fietsen. Onze fietsen waren elektrisch maar we hadden dat niet nodig vonden we (beide natuurlijk nog nooit op zo'n fiets gefietst). De terugweg toch maar even proberen en wow wat gaat dat lekker. Het is net of zit je op een scooter! Waarom deden we dit niet eerder? Toen we thuis kwamen beide even slapen. Sytske werd ook niet fit, ze kreeg de zelfde verschijnselen als ik en werd echt ziek. Lekker op bed dus. Vandaag ben ik alleen even gaan fietsen. Ik ben het hotel van Anja en Johanna op gaan zoeken want die komen dinsdag al deze kant op! Zij zitten echt in een prachtig stukje van de stad die wij nog nooit hadden gezien. Wij dachten dat hier geen toerisme was, maar in dat gedeelte dus echt wel. Een groot strand met boulevard en allemaal gezellige restaurantjes en winkels. Super veel mensen overal en een gezellige sfeer. Ik ben jaloers!
Ik denk dat de tijd vanaf nu nog sneller zal gaan. Dinsdag komen Anja en Johanna dus al. Zij vertrekken een week later weer, op de dag dat zij vertrekken komen mijn vader en Annewies voor een week! Op de dag dat zij vertrekken komt de broer van Sytske voor een paar dagen, en de dag voor hij vertrekt komen mijn moeder en opa. Wat een visite en wat een gezelligheid! Dan zijn er nog maar 2 weken over die we hier alleen mogen gaan beleven en dan gaan we alweer naar huis.
Soms wil ik wel graag thuis zijn, bijvoorbeeld op momenten dat ik ziek ben. Maar verder vind ik het hier echt wel prima en heb ik totaal geen heimwee. Ik denk dat het ook heel dubbel is om terug te gaan. Leuk om iedereen weer te zien, maar minder leuk om weer terug te gaan naar het oude saaie leventje in Friesland. Maar snel mijn opleiding afmaken en de weide wereld in!
Het was al weer even geleden dat ik een verslagje heb getypt dus dat werd weer tijd. Het gaat hier nog altijd prima, we leven ons leventje hier en de tijd vliegt voorbij.
We zijn te winkelen geweest in Jerez de la Frontera een paar weken geleden. Dat was erg leuk (niet dus). In Jerez kwamen we makkelijk, maar dan de primark nog eens vinden. In de trein namen we afscheid van Anne en Wolter, tot over 2 maanden! We hebben eerst heel lang rond gelopen op zoek naar een bus die ons naar de juiste locatie bracht. Nergens te vinden natuurlijk. Van Geldou en Afrida hadden we gehoord dat we in bus 9 moesten stappen, maar toen we daar in stapten zei de buschauffeur dat dit niet de juiste bus was en hij bracht ons naar een andere bushalte. Na 3 kwartier wachten op de juiste bus gaven we het op. Dwars dat we waren zijn we gewoon in bus 9 gestapt. Na een uur in die bus zagen we nog steeds geen primark. We begonnen de moed op te geven, waar komen we in godsnaam uit? Maar gelukkig kwamen we op een gegeven moment een enorm terrein tegemoet met allemaal winkels en jawel ook de primark! De Primark viel mij ontzettend en ik heb niks gekocht, verder vond ik de winkels maar wat matig. Zeer jammer dus.
Ook gaan we hier nu naar school! Ik weet niet zo goed wat ik er van vind eigenlijk. We beleven wel wat, dat is zo, maar alle lessen zijn in het Spaans dus veel krijgen we niet mee. Iedereen op school vindt ons ontzettend bijzonder, we worden van top tot teen bekeken en de gekste vragen worden ons gesteld. Ze kunnen amper engels allemaal, sommigen kunnen hunzelf niet eens voorstellen. We zijn nu 3 keer naar school geweest en al in een aantal klassen geweest. Elke keer weer voorstellen en vertellen wat we hier komen doen. We leren wel mensen kennen en wellicht een beetje Spaans. De school is in Cadiz en we gaan naar school met de boot.
Op stage zijn de dingen eigenlijk vrijwel stabiel. Alles begint te wennen en wordt normaal. Er is een moment geweest op stage dat alles dikke chaos was. Er waren een aantal collega's steeds niet aanwezig dus er kwamen allemaal random mensen op de groepen te staan samen met ons. Dat zorgde voor ontzettende onduidelijkheid en chaos. Gelukkig is dit nu weer over en kunnen we gewoon weer aan het werk.
De 13e zijn we met de trein naar Puerto Real gegaan. We zouden eerste met de bus, maar geloof me het busvervoer is hier waardeloos. Daar hebben we Afrida en Geldou even bezocht. Eens kijken hoe hun daar zitten! Echt heel anders als ons, zij delen alles met anderen en wij hebben echt iets voor onszelf. Puerto Real is een rustig stadje, ook dat is anders. Maar wel een mooi stadje en je hebt er in ieder geval terrasjes! Daar hebben we natuurlijk ook even gebruik van gemaakt.
De 14e kwamen Sytske haar ouders hier!! We hebben gezellige dagen gehad met ze. Ze sliepen hier in ons complex in een hotelkamer, mooi dichtbij. We zijn met ze naar Cadiz geweest, daar hebben we een trip gemaakt in een bus. We zaten bovenop het dak en konden op deze manier heel Cadiz bekijken. Heel erg leuk! De 17e gingen ze weer terug en gingen we 6 uur ons bedje uit om ze naar het treinstation te brengen! Tot over 8 weken!
Het weer is hier nog abnormaal goed voor deze tijd van het jaar. We treffen het dus heel erg met het weer. Afgelopen week was het dan ook 30 graden of meer. Deze week wordt het iets koeler, maar dan heb ik het over 26 graden. Je zal nu toch maar in het koude stormachtige Nederland zitten..
De stapavondjes ontbreken hier natuurlijk ook niet. We gaan stappen met onze Amerikaanse vrienden, Marta (een meid van stage) of de Spaanse vrienden die we via onze huisbaas Patrick kennen. Op stap leren we ook ontzettend veel mensen kennen want er zijn veel mensen die naar ons toe komen. Zo verbreden we ons wereldje hier in Santa Maria. Afgelopen zaterdag hadden we hier in ons huis een feest van Patrick. Het was om zijn verjaardag te vieren en om afscheid te nemen. Afgelopen vrijdag is hij vertrokken naar Marokko, dit vinden wij echt ontzettend jammer. Iedereen was aanwezig op het feest en we aten Paella. Daarna zijn we nog met zijn allen gaan stappen en het was een gezellige avond. Maandag voelde ik me opeens helemaal niet lekker en Sytske was ook niet fit. Ik werd echt ziek. Echt verschrikkelijk, niet alweer (is al de tweede keer hier in Spanje). Eigenlijk wilde ik gewoon doorgaan, gewoon naar stage en me er niks van aantrekken maar dat was helaas niet mogelijk. Ik werd goed ziek en kon niks. Later hoorden we van Patrick dat iedereen die zaterdag aanwezig was nu ziek is. Waarschijnlijk iets mis met de Paella. Ik ben drie dagen thuis gebleven en vrijdag was ik weer klaar om te gaan.
Zaterdag hebben we een fiets gehuurd. We wilden dit weekend rond gaan toeren en nog meer van de omgeving zien. Zaterdag zijn we langs de kust gaan fietsen richting Rota. Een mooi fietspad leidde ons langs de kust. We kwamen langs de haven, een aantal stranden en het rijkeluisbuurtje hier. We hebben aan het strand iets gegeten en waren ontzettend moe van het fietsen. Onze fietsen waren elektrisch maar we hadden dat niet nodig vonden we (beide natuurlijk nog nooit op zo'n fiets gefietst). De terugweg toch maar even proberen en wow wat gaat dat lekker. Het is net of zit je op een scooter! Waarom deden we dit niet eerder? Toen we thuis kwamen beide even slapen. Sytske werd ook niet fit, ze kreeg de zelfde verschijnselen als ik en werd echt ziek. Lekker op bed dus. Vandaag ben ik alleen even gaan fietsen. Ik ben het hotel van Anja en Johanna op gaan zoeken want die komen dinsdag al deze kant op! Zij zitten echt in een prachtig stukje van de stad die wij nog nooit hadden gezien. Wij dachten dat hier geen toerisme was, maar in dat gedeelte dus echt wel. Een groot strand met boulevard en allemaal gezellige restaurantjes en winkels. Super veel mensen overal en een gezellige sfeer. Ik ben jaloers!
Ik denk dat de tijd vanaf nu nog sneller zal gaan. Dinsdag komen Anja en Johanna dus al. Zij vertrekken een week later weer, op de dag dat zij vertrekken komen mijn vader en Annewies voor een week! Op de dag dat zij vertrekken komt de broer van Sytske voor een paar dagen, en de dag voor hij vertrekt komen mijn moeder en opa. Wat een visite en wat een gezelligheid! Dan zijn er nog maar 2 weken over die we hier alleen mogen gaan beleven en dan gaan we alweer naar huis.
Soms wil ik wel graag thuis zijn, bijvoorbeeld op momenten dat ik ziek ben. Maar verder vind ik het hier echt wel prima en heb ik totaal geen heimwee. Ik denk dat het ook heel dubbel is om terug te gaan. Leuk om iedereen weer te zien, maar minder leuk om weer terug te gaan naar het oude saaie leventje in Friesland. Maar snel mijn opleiding afmaken en de weide wereld in!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
